சியாமளா-10: திவி (அ) திவ்யா ப்ரியதர்ஷினி!

கணேஷ்-சியாமளா.. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

அடுத்த நாள், வியாழக்கிழமை. சீக்கிரம் ஆஃபிஸில் இருந்து வந்தவனுக்கு என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. டூவீலரை எடுத்துக் கொண்டு, நேராக திருவான்மியூர் ஆர்.டி.ஓ ஆஃபிஸ் அருகே உள்ள முத்துவேல் வீட்டிற்கு வந்தான்.

"என்ன நீயா?" செயற்கையாக ஷாக்காகி போனது போல் நடித்தான். வீட்டை விட்டு கொஞ்சம் வெளியே வந்து இவன் தனியாகத் தான் வந்தான் என உறுதி செய்துகொண்டான்.

"நானே தான். ரொம்ப போர் அடிக்குது. பீச் போகலாமா?"

"வந்துட்ட. வேற வழி?" என புலம்பிக் கொண்டே இருவரும் பீச் கெளம்பினர்.

பீச்சில் வண்டியை பார்க் செய்துவிட்டு, கடலின் அலை அருகே நடந்து சென்று கொண்டிருந்தபோது முத்துவேல்,

"த‌ம் அடிக்கிறீயா?"

"இல்ல‌. என‌க்கு வேணாம்"

"மேரேஜ் ஃபிக்ஸ் ஆன‌துல‌ இருந்து நீயும் ஒரு ரேஞ்சா தான் இருக்க‌. என‌க்கு நேர‌ம் வ‌ரும்டா. சியாமளா டார்ச்ச‌ர் தாங்க‌ முடியாம‌ த‌ண்ணி அடிக்க‌ நீ என்ன‌ கூப்பிடுவேல்ல‌, அப்ப‌ வ‌ச்சிக்குறேன்"

"முத்து, நீ இங்கேயே இரு. நான் போய் சோன் ப‌ப்ப‌டி, கார்ன் ஏதாவ‌து கொறிக்கிறதுக்கு வாங்கிட்டு வ‌ரேன்"

வ‌றுத்த‌ க‌ட‌லை வாங்கிக் கொண்டிருந்தான். திரும்பும்போது, பார்க்கிங் ஏரியாவில் ஒருவ‌ன் உள்ளே வ‌ண்டியைத் திருப்பிக் கொண்டிருந்த‌ போது, அதை க‌வ‌னிக்காம‌ல் க‌ணேஷ் குறுக்கே வ‌ந்த‌தும், ச‌ட‌ன் ப்ரேக் அடித்தான்.

"டேய்.. " என அவன் அசிங்க‌மாக‌ திட்ட‌ ஆர‌ம்பிக்க‌ போகும்போது ந‌டுவே இடைவெளிவிட்டு, ஹெல்மெட் க‌ண்ணாடியை தூக்கிவிட்டுக் கொண்டு, "க‌ணேஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்... " என‌ முடித்தான்.

க‌ணேஷுக்கு யார் என‌த் தெரிய‌வில்லை. முக‌த்தில் ஆச்ச‌ர்ய‌ ரேகைக‌ள் ப‌ர‌விக் கொண்ட‌து. அவ‌ன் பின்னால் வேற‌ ஒரு ஃபிக‌ர் இருந்தாள்.

"டேய், நான் தான் தினேஷ்" என‌ அவ‌ன் சொல்வ‌த‌ற்கும், ஹெல்மெட்டை கழற்றிய‌ நேர‌த்திற்கும் ச‌ரியாக‌ இருந்தது.

க‌ணேஷுக்கு ஆச்ச‌ர்ய‌ம். நான்கு வ‌ருட‌ பொறியிய‌ல் க‌ல்லூரி வாழ்க்கையில் கிடைத்த நிறைய ஃப்ரெண்ட்ஸில் ஒருவன். க‌ல்லூரி முடிந்து நான்கு வ‌ருட‌த்திற்கு அப்புற‌ம் இப்போது தான் பார்க்கிறான்.

"தினேஷ், எப்ப‌டி இருக்க‌?"

"ஃபைன்டா. நீ எப்ப‌டி இங்க‌? நீ யு.எஸ் போயிட்ட‌தா கேள்விப்ப‌ட்டேன்"

"யெஸ், ப‌ட் நான் த்ரீ ம‌ன்த்ஸ் முன்னாடியே வ‌ந்துட்டேன். இங்க‌ தான் என் ஃப்ரெண்ட் வீடு இருக்கு. அப்ப‌டியே சும்மா வாக் வ‌ந்தோம். உன‌க்கு க‌ல்யாண‌ம்ன்னு கேள்விப்ப‌ட்டேன்"

"ஆமான்டா. இவ‌ தான்" என‌ பின்னால் இருந்த‌வ‌ளுக்கு இன்ட்ரோ கொடுத்தான். மொபைல் ந‌ம்ப‌ர் மாற்றிக் கொண்ட‌ன‌ர்.

"க‌ண்டிப்பா க‌ல்யாண‌த்துக்கு வ‌ந்திட‌ணும்."

"ஓ.கேடா, ஷ்யூர்" என கணேஷ் சொல்லிக் கொண்டிருந்த‌போதே தினேஷ் அவ‌ன் க‌ண்க‌ளை ஒரு வித‌ த‌ய‌க்க‌த்துட‌ன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

"திவ்யா, எப்ப‌டிடா இருக்கா?"

மொபைலில் அவ‌ன் ந‌ம்ப‌ரை ஸ்டோர் ப‌ண்ணிக் கொண்டிருந்த‌வ‌ன், ச‌ரியாக‌ க‌வ‌னிக்க‌வில்லை, "எந்த‌ திவ்யா?"

"திவ்யாடா, திவ்யா ப்ரிய‌த‌ர்ஷினி. ம‌ற‌ந்துட்டீயா?"

லேசாக‌ அதிர்ச்சியானான். ம‌ன‌தினுள், "கிருஷ்ணகிரி, பர்கூர், க‌வ‌ர்ன்மென்ட் இன்ஜியனிய‌ரிங் காலேஜ், கேன்டீன், ப்ராக்டிக‌ல் லேப், ஹாஸ்ட‌ல், தியேட்ட‌ர், கோவில்" எல்லாம் ஃப்ளாஷ் அடித்துக் கொண்டிருந்த‌து.

கணேஷின் தோள்க‌ளைப் பிடித்து லைட்டாக‌ உலுக்கினான் தினேஷ்.

"இல்ல‌டா. தெரியல‌. ரொம்ப‌ நாளா கான்டாக்ட்ல‌ இல்ல‌"

"ம்ம்.. ரொம்ப நாள் முன்னாடி, என‌க்கு இமெயில் அனுப்பி இருந்தா. ஃபாரின்ல ஹையர் ஸடடீஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கிறதா சொல்லி இருந்தாள். உன்ன‌ ப‌த்தியும் கேட்டிருந்தா. உன் கார்ப்பரேட் இமெயில் ஐடியும் அனுப்பி இருந்தேன். நீங்க‌ அதுக்க‌ப்புற‌ம் கான்டாக்ட்ல‌ தான் இருப்பீங்க‌ன்னு நென‌ச்சேன். ஸாரி"

"இட்ஸ் ஓகே"

"ஓ.கேடா. நாங்க‌ கெள‌ம்புறோம்"

முத்துவேலுட‌ன் கொஞ்ச‌ நேர‌ம் பீச்சில் இருந்துவிட்டு, நேராக‌ வீட்டுக்கு வ‌ந்துவிட்டான். அவ‌ச‌ர‌ம் அவ‌ச‌ர‌மாக‌ த‌ன்னுடைய‌ பெரிய‌ சூட்கேஸைத் திற‌ந்தான். எல்லாத் துணிக‌ளையும் வெளியில் எடுத்து அடியில் இருந்த‌ ஆட்டோகிராஃப் நோட்டை எடுத்தான்.

திவ்யா எழுதிக் கொடுத்த‌ ப‌க்க‌த்திற்கு வ‌ந்தான்.

"லைஃபில் எதையும் மிஸ்
ப‌ண்ண‌க்கூடாது என‌ நினைத்த‌தில்லை,
உன்னுட‌ன் ப‌ழ‌கும் வ‌ரை!"
-Divi

என‌ ஆங்கில‌த்தில் எழுத‌ப்ப‌ட்டிருந்த‌து.

அந்த‌ ப‌க்க‌த்தின் ந‌டுவே முக‌த்தை வைத்து முக‌ர்ந்தான். ப‌ழைய‌ நாட்க‌ள் க‌ண்முன்னே ஓடிக் கொண்டிருந்த‌து, க‌ணேஷ் க‌ண்க‌ளில் இர‌ண்டு துளி க‌ண்ணீர்

*****************************************************